Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Theophrasti igitur, inquit, tibi liber ille placet de beata vita? Nullum inveniri verbum potest quod magis idem declaret Latine, quod Graece, quam declarat voluptas. Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Duo Reges: constructio interrete. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? De hominibus dici non necesse est. Deinde qui fit, ut ego nesciam, sciant omnes, quicumque Epicurei esse voluerunt? Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Ex ea difficultate illae fallaciloquae, ut ait Accius, malitiae natae sunt.

Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant.
Occultum facinus esse potuerit, gaudebit;
At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia?
Nihil opus est exemplis hoc facere longius.

Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua
sponte propensus es?

Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem
mihi videri potest.

Sed quae tandem ista ratio est? Non autem hoc: igitur ne illud quidem. His enim rebus detractis negat se reperire in asotorum vita quod reprehendat. Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere. Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Sed quia studebat laudi et dignitati, multum in virtute processerat. Venit ad extremum;

Tria genera bonorum;
Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas.

Nec tamen exprimi verbum e verbo necesse erit, ut interpretes indiserti solent, cum sit verbum, quod idem declaret, magis usitatum.

Nobis aliter videtur, recte secusne, postea; An dubium est, quin virtus ita maximam partem optineat in rebus humanis, ut reliquas obruat? Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Num quid tale Democritus? Ita prorsus, inquam; Theophrastus mediocriterne delectat, cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos? Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat;

Tu quidem reddes;: Animadverti, ínquam, te isto modo paulo ante ponere, et scio ab Antiocho nostro dici sic solere;
Bork: Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius?
Optime, inquam.: Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis;
Bork: Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere.
Bork: Naturales divitias dixit parabiles esse, quod parvo esset natura contenta.
Quare attende, quaeso.: An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod.