Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus; Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Nihil acciderat ei, quod nollet, nisi quod anulum, quo delectabatur, in mari abiecerat. Duo Reges: constructio interrete.

Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit.

Bork Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Qui est in parvis malis. Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus.

Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus.
Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est?
Quod autem meum munus dicis non equidem recuso, sed te adiungo socium.

Bork: Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego?
Bork: Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane.
Bork: Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint;

Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit.
Quid, si reviviscant Platonis illi et deinceps qui eorum auditores fuerunt, et tecum ita loquantur?
Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante.
Sed existimo te, sicut nostrum Triarium, minus ab eo delectari, quod ista Platonis, Aristoteli, Theophrasti orationis ornamenta neglexerit.

Cui vero in voluptate summum bonum est, huic omnia sensu,
non ratione sunt iudicanda, eaque dicenda optima, quae sint
suavissima.

Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere.

Posuisti etiam dicere alios foedus quoddam inter se facere sapientis, ut, quem ad modum sint in se ipsos animati, eodem modo sint erga amicos;

Illa tamen simplicia, vestra versuta. Graece donan, Latine voluptatem vocant. Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes; Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere.