Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti. Ergo omni animali illud, quod appetiti positum est in eo, quod naturae est accommodatum. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Duo Reges: constructio interrete. Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Bork Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas?

Prioris generis est docilitas, memoria;
Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem.
Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune.
Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere.

Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse. Cum salvum esse flentes sui respondissent, rogavit essentne fusi hostes. Utram tandem linguam nescio?

Quam haec sunt contraria! hic si definire, si dividere
didicisset, si loquendi vim, si denique consuetudinem
verborum teneret, numquam in tantas salebras incidisset.

Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad
virtutem progressionis aliquantum.

Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro;

Omnium enim rerum principia parva sunt, sed suis progressionibus usa augentur nec sine causa; Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior; Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Ergo infelix una molestia, fellx rursus, cum is ipse anulus in praecordiis piscis inventus est? Mihi enim satis est, ipsis non satis. Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint.

Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata.
Quae adhuc, Cato, a te dicta sunt, eadem, inquam, dicere posses, si sequerere Pyrrhonem aut Aristonem.
Itaque ab his ordiamur.

Bork: Quae cum dixisset, finem ille.
Bork: Quod maxime efficit Theophrasti de beata vita liber, in quo multum admodum fortunae datur.
Facete M.: Consequatur summas voluptates non modo parvo, sed per me nihilo, si potest;
Audeo dicere, inquit.: Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem.
Praeclare hoc quidem.: Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines.