Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Non potes, nisi retexueris illa. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Et quod est munus, quod opus sapientiae? Etiam inchoatum, ut, si iuste depositum reddere in recte factis sit, in officiis ponatur depositum reddere; Duo Reges: constructio interrete. Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus.

Stoici scilicet.: Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt.

Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus.

Nam illud quidem adduci vix possum, ut ea, quae senserit ille, tibi non vera videantur. Iam quae corporis sunt, ea nec auctoritatem cum animi partibus, comparandam et cognitionem habent faciliorem. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur; Id est enim, de quo quaerimus. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest.

Sed quid ages tandem, si utilitas ab amicitia, ut fit saepe, defecerit?
Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt.
Et si turpitudinem fugimus in statu et motu corporis, quid est cur pulchritudinem non sequamur?
Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim.

Est autem officium, quod ita factum est, ut eius facti probabilis ratio reddi possit.
Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat?
Partim cursu et peragratione laetantur, congregatione aliae coetum quodam modo civitatis imitantur;
Intellegi quidem, ut propter aliam quampiam rem, verbi gratia propter voluptatem, nos amemus;

Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis?

Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi. Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret. Sed finge non solum callidum eum, qui aliquid improbe faciat, verum etiam praepotentem, ut M. Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum.

Quis nostrum dixerit, quos non pudet ea, quae Stoici aspera
dicunt, mala dicere, melius esse turpiter aliquid facere cum
voluptate quam honeste cum dolore?

Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et
peccata non habentur communia.

Tum enim eam ipsam vis, quam modo ego dixi, et nomen inponis, in motu ut sit et faciat aliquam varietatem, tum aliam quandam summam voluptatem, quo addi nihil possit;