Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. An est aliquid, quod te sua sponte delectet? Duo Reges: constructio interrete. Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere. Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis?

Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus.
Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum.
Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit.
Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba.
Dici enim nihil potest verius.

Honestum igitur id intellegimus, quod tale est, ut detracta omni utilitate sine ullis praemiis fructibusve per se ipsum possit iure laudari.

Nihil enim desiderabile concupiscunt, plusque in ipsa iniuria detrimenti est quam in iis rebus emolumenti, quae pariuntur iniuria.
Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus?
Sapiens autem semper beatus est et est aliquando in dolore;
Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis.

Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus;

Octavio fuit, cum illam severitatem in eo filio adhibuit, quem in adoptionem D. Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Haec dicuntur inconstantissime. Eaedem enim utilitates poterunt eas labefactare atque pervertere. Non enim quaero quid verum, sed quid cuique dicendum sit. Quae enim adhuc protulisti, popularia sunt, ego autem a te elegantiora desidero. Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Graecis hoc modicum est: Leonidas, Epaminondas, tres aliqui aut quattuor;

Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur.

Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab Epicuro de laude amicitiae dicta sunt. Ea possunt paria non esse. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Nam Metrodorum non puto ipsum professum, sed, cum appellaretur ab Epicuro, repudiare tantum beneficium noluisse;

Atque haec contra Aristippum, qui eam voluptatem non modo
summam, sed solam etiam ducit, quam omnes unam appellamus
voluptatem.

In omni enim arte vel studio vel quavis scientia vel in ipsa
virtute optimum quidque rarissimum est.

Bork: Ut alios omittam, hunc appello, quem ille unum secutus est.
Quid Zeno?: Sed finge non solum callidum eum, qui aliquid improbe faciat, verum etiam praepotentem, ut M.
Sedulo, inquam, faciam.: Itaque hoc frequenter dici solet a vobis, non intellegere nos, quam dicat Epicurus voluptatem.
Nihil sane.: Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium.
Verum audiamus.: Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere.
Etiam beatissimum?: Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat?